مقدمه

بررسي ويژگيهاي اقليمي معماري سنتي هر منطقه از اين جهت حائزاهميت است كه مي­توان با مطالعه همه­جانبه عوامل تأثيرگذار بر آن ، نحوه استفاده از شرايط مطلوب اقليمي يا راههاي مقابله با شرايط سخت آب و هوايي را در مقياس واحدهاي مسكوني به دست آورد.

در بناهاي بومي و سبك هاي محلي ، اقليم و آب و هوا به عنوان مبناي حيات و فعاليت هاي انسان در نظر گرفته شده كه نهايتا فرم وزيبايي ساختمان ها از آن منتج شده است. طراحي اقليمي كه به نام "زيست اقليمي ساختمان" نيز ناميده مي شود شامل يك سري اصول علمي و كاربردي مي باشد كه در نظر گرفتن اين اصول در طراحي ابنيه توسط طراحان و معماران مي تواند منجر به طراحي فضاهاي بهينه از نظر آسايش انسان و صرفه جويي در مصرف انرژي شود. طراحي اقليمي روشي است براي كاهش همه جانبه انرژي يك ساختمان، طراحي ساختمان اولين خط دفاعي در مقابل عوامل اقليمي خارجي بنا است (قباديان،مهدوي ، 1372 ، 18)